หลังจากที่ไฟไหม้ชุมชนพัฒนาบ่อนไก่ได้มอดดับลง ทิ้งไว้เพียงความเสียหาย
พรรคก้าวไกลอยากชวนทุกท่านไปสำรวจชีวิตของผู้คนที่สิ้นเนื้อประดาตัว ผ่านการบอกเล่าของ “แก้วตา” ธิษะณา ชุณหะวัณ ว่าที่ผู้สมัคร ส.ส. กรุงเทพฯ พรรคก้าวไกล
“ทำอะไรกัน?”
“มาดูของว่ามีอะไรเหลือให้เก็บบ้าง เข้าทางบ้านตัวเองไม่ได้ ขอมาเข้าทางบ้านเจ๊หน่อยนะ”
นั่นคือคำทักทายระหว่างเพื่อนบ้านสองหลังที่อยู่ติดกัน ที่ตอนนี้ทั้งสองหลังกลายเป็นเพียงกองซากปรักหักพังทับถมไปแล้ว หลังเหตุเพลิงไหม้ชุมชนบ่อนไก่เมื่อวานนี้ ทั้งสองคือส่วนหนึ่งของชาวบ่อนไก่หลายชีวิต ที่กำลังง่วนเดินไปตามกองซากไม้ หิน และสังกะสี ที่ทับถมกันเป็นพะเนินอยู่ใจกลางชุมชน
หลายคนยังไม่ได้หลับได้นอนตั้งแต่เมื่อคืนนี้ เพราะต้องวิ่งวุ่นไปกับการช่วยเหลือเพื่อนบ้านที่ประสบภัย รวมทั้งการดับกองเพลิงที่ยังคงปะทุหลงเหลืออยู่เป็นหย่อมๆ มาจนถึงเช้ามืด
ผลกระทบนั้นเกิดขึ้นกับทั้งชุมชน ไม่ได้มีเพียงแค่บ้านที่ถูกไฟไหม้เท่านั้น แต่ยังมีบ้านหลังใกล้เคียงที่แม้จะไม่ได้ถูกไฟไหม้ แต่ก็ต้องอยู่ในสภาพน้ำท่วมบ้านจากการฉีดน้ำดับเพลิง ข้าวของเครื่องใช้เปียกปอนเสียหาย ขณะเดียวกันทั้งชุมชนที่เกิดเหตุต้องอยู่ในสภาพที่ไม่มีไฟฟ้าใช้ตลอดทั้งคืน เนื่องจากความจำเป็นที่ต้องตัดไฟเพื่อควบคุมเพลิงไม่ให้ลุกไหม้ไปมากกว่านี้
เรียกได้ว่าเกินกว่าครึ่งของชุมชนบ่อนไก่ ล้วนแต่ได้รับผลกระทบที่หนักเบาแตกต่างกันไปทั้งสิ้น
ตลอดทั้งวัน เราได้เห็นภาพการลำเลียงสิ่งของบริจาคจากทุกภาคส่วนอย่างไม่ขาดสายมาที่ศูนย์พักพิงชั่วคราว ไม่ว่าจะเป็นโดยภาคประชาสังคม หน่วยงานรัฐ และหน่วยงานเอกชนต่างๆ พร้อมทั้งการลงพื้นที่ของหน่วยงานให้การช่วยเหลือ
แต่แน่นอนว่า ด้วยลักษณะชุมชนที่เป็นชุมชนแออัด พื้นที่คับแคบ ในบ้านหลังเล็กๆ ที่ต่อเติมขึ้นไปสูง 2-3 ชั้น อยู่กันหลังละ 5-10 คน สถานะก็ไม่เป็นทางการ เอกสารหลายอย่างของพวกเขาก็หายไปกลางกองเพลิง การได้รับสำรวจว่าตัวเองเป็นผู้ประสบภัยจริงๆ จึงเป็นเรื่องที่ยากสำหรับคนหลายคน
และแม้ว่าศูนย์พักพิงชั่วคราวจะมีพื้นที่ในระดับหนึ่งให้ผู้ประสบภัยได้อยู่อาศัยไปก่อน แต่ก็ใช่ว่าจะพอรองรับได้ทุกคน ยังมีหลายครัวเรือนที่เข้าไม่ถึงการช่วยเหลือที่ระดมมาที่ศูนย์พักพิงชั่วคราว เนื่องจากอาจจะได้รับผลกระทบที่เบากว่าหลายๆ คน หรือจำเป็นต้องหลีกทางให้กับคนที่ได้รับผลกระทบหนักกว่าตัวเองก่อน
ธิษะณา ชุณหะวัณ ว่าที่ผู้สมัคร ส.ส. พรรคก้าวไกลเขตปทุมวัน เล่าให้เราฟังถึงสภาพความวุ่นวายและการจัดการหลังเพลิงสงบ
เธอและทีมงานพรรคก้าวไกลในพื้นที่ คือหนึ่งในคนจากหลายหน่วยงาน หลากหลายพรรคการเมือง ที่ระดมสรรพกำลังมาร่วมให้ความช่วยเหลือชาวชุมชนบ่อนไก่ตั้งแต่เมื่อวานนี้จนถึงเช้ามืดของอีกวันหนึ่ง โดยที่ตัวเธอเองให้การช่วยเหลือในส่วนของ ชุมชนด้านหลังในจุดที่ใกล้กับถนนพระราม 4 ซึ่งเป็นอีกมุมหนึ่งที่มีผู้ประสบภัยตกหล่นเข้าไม่ถึงความช่วยเหลือ
“เมื่อคืนนี้ ด้วยความที่ศูนย์พักพิงชั่วคราวเต็มจนไม่สามารถรอบรับผู้ประสบภัยได้ทั้งหมด ชาวบ้านบางส่วนต้องมาอาศัยพื้นที่โถงอาคารเล็กๆ ที่อยู่ด้านหลังธนาคารกรุงเทพเป็นที่พักพิงแทน ขณะเดียวกันด้วยความจำเป็นที่ทางการต้องตัดไฟ ทำให้ทั้งชุมชนมืดสนิทจนมองอะไรไม่เห็น หลายคนต้องอาศัยแสงเทียนในการดำเนินชีวิตยามกลางคืน อากาศก็ร้อนอบอ้าวทั้งจากกองขี้เถ้าที่เพิ่งจะมอดไหม้ และสภาพที่อากาศไม่สามารถถ่ายเทได้”
สิ่งที่พอจะทำได้ ก็คือการประสานหาเครื่องปั่นไฟจากเพื่อนของเธอในกลุ่มอาสาสมัคร WEVO มาช่วยปั่นไฟให้ในจุดพักพิงอย่างไม่เป็นทางการ ที่ชาวบ้านหลังชุมชนช่วยกันทำขึ้นมาเอง พอทำให้ชาวบ้านส่วนหนึ่งได้มีไฟใช้ชั่วคราวในยามค่ำคืนบ้าง
เช้าวันรุ่งขึ้น ความช่วยเหลือหลายอย่างเริ่มถูกระดมมาสนับสนุนที่ด้านหลังชุมชนนี้บ้างแล้ว ไม่ว่าจะเป็นข้าวปลาอาหาร หรือสิ่งของเครื่องใช้จำเป็นต่างๆ ขณะที่หน่วยงานต่างๆ ก็เริ่มที่จะมาเดินสำรวจสภาพพื้นที่และความเสียหาย เพื่อการช่วยเหลือที่ทั่วถึงมากขึ้น
“ปัญหาตอนนี้คือศูนย์พักพิงชั่วคราวเต็มแล้ว การรับการสนับสนุนช่วยเหลือก็ต้องลงทะเบียน ทำให้หลายคนทั้งที่ได้รับผลกระทบโดยตรงและที่ไม่ได้รับผลกระทบโดยตรง ไม่สามารถได้รับการช่วยเหลือที่ศูนย์พักพิงได้ หลายคนต้องอยู่เฝ้าทรัพย์สิน หลายคนไม่มีที่จะไป ต้องอาศัยอยู่บ้านเพื่อนที่ไม่ถูกไฟไหม้ จะเดินทางไปรับความช่วยเหลือก็ลำบาก ทำให้เกิดผู้ประสบภัยที่ตกหล่นอยู่ในชุมชนในลักษณะนี้เยอะมาก”
ตามตรอกซอกซอยที่ยังไม่ถูกกลบทับด้วยเศษไม้ หิน และสังกะสี ยังมีชาวบ้านที่ประสบภัยทั้งทางตรงและทางอ้อม และยังคงได้รับการช่วยเหลือที่ไม่เพียงพอ สิ่งที่หลายคนต้องการตอนนี้ ก็คือเครื่องนอนต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นหมอน มุ้ง ผ้าห่ม และเสื่อปูนอน ซึ่งยังคงมีความต้องการสูงมาก โดยเฉพาะในพื้นที่ๆ ตกหล่นด้านหลังชุมชนแห่งนี้
“ผู้นำและประธานชุมชนหลายคนทำงานหนักตั้งแต่เมื่อคืน ร่วมกับหน่วยงานทั้งรัฐ เอกชน พรรคการเมืองหลากหลายพรรค ซึ่งเป็นการทำงานในภาพรวมที่ยากอยู่แล้ว ยิ่งเป็นเหตุภัยภิบัติในพื้นที่ลักษณะนี้ก็ยิ่งมีความยาก ซึ่งเราก็ต้องให้กำลังใจและสนับสนุนในส่วนนี้
แก้วตาสรุปให้เราฟัง
การตกหล่นไม่ใช่สิ่งที่ใครตั้งใจจะให้เกิด มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้เวลาเกิดภัยภิบัติ สิ่งที่เราทำได้ คือการเติมเต็มเพื่อช่วยเหลือกัน ช่วยเหลือหน่วยงานที่เขาอาจจะยังเข้าไม่ถึง เพื่อไม่ให้มีคนที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง”
สำหรับผู้ที่ต้องการบริจาคให้ความช่วยเหลือชาวบ่อนไก่ สามารถระดมสิ่งของเครื่องใช้จำเป็นเพื่อนำบบริจาคได้ที่
- ศูนย์กลางการให้ความช่วยเหลือของ กทม. ที่ ศูนย์เยาวชนบ่อนไก่ (โทร 02-252-9028)
- หรือสามารถติดต่อไปที่เพจของ ธิษะณา ชุณหะวัณ – แก้วตา – Tisana Choonhavan เพื่อประสานการบริจาคช่วยเหลือในพื้นที่ด้านหลังชุมชนที่ยังมีผู้ตกหล่นอยู่ได้เช่นกัน
