งบกลางที่มากเกินไปคือปัญหา! งบเก่าแทบไม่ใช้ ที่ใช้ก็ไม่เกี่ยวกับโควิด หยุดเซ็นเช็คเปล่าให้ประยุทธ์เสียที
วันที่ 18 ส.ค. 64 ในการพิจารณา พ.ร.บ. งบประมาณวาระที่ 2 วันแรก ศิริกัญญา ตันสกุล รองหัวหน้าพรรคก้าวไกลในฐานะกรรมาธิการงบประมาณ ได้อภิปรายขอปรับลดงบประมาณลง 20,000 ล้านบาท
ย้อนชมคลิปการอภิปรายได้ที่นี่ https://youtu.be/BMNLiq5bc5M
ศิริกัญญาให้เหตุผลว่า ปีนี้มีการเพิ่มรายการตามมาตรา 6 เป็นรายการที่ 3/1 ค่าใช้จ่ายในการแก้ไขปัญหาและเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบจากโรคไวรัสโคโรนา 2019 เป็นเงิน 16,362 ล้านบาท ทั้งที่ในความจริง ก็มีการตั้งเงินสำรองจ่ายในกรณีฉุกเฉินจำเป็นอยู่แล้ว 89,000 ล้านบาท ซึ่งทำให้มีปัญหาในหลายๆ เรื่อง
เรื่องแรก การใช้งบกลางเป็นการให้อำนาจในการเห็นชอบสมโดยสมบูรณ์แก่นายกรัฐมนตรี ทำให้กระบวนการตรวจสอบต่างๆ เป็นไปได้อย่างยากลำบาก
เรื่องที่สอง การแก้ปัญหาโควิด-19 ถึงแม้จะเป็นปัญหาใหญ่ที่ประเทศกำลังเผชิญ แต่สภาเพิ่งให้ออก พ.ร.ก. ให้กระทรวงการคลังกู้เงินเพิ่มอีก 500,000 ล้านบาท ดังนั้น การไม่มีงบประมาณไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นสำคัญอยู่ที่ประสิทธิภาพการใช้งบประมาณมากกว่า
“จากข้อมูลสำนักงบประมาณของรัฐสภา การหาข้อมูลการเบิกจ่ายงบกลางทั้ง 2 รายการหาได้ถึงแค่เดือน มิ.ย. 64 หรือย้อนหลังถึง 2 เดือน รายการใช้จ่ายในการแก้ปัญหาโควิด เพิ่งเบิกจ่ายไปได้เพียงแค่ 23% ซึ่งไม่มีข้อมูลว่ามีการผูกพันสัญญาไปแล้วเท่าไหร่ ส่วนงบกลางรายการใช้จ่ายฉุกเฉินจำเป็น เพิ่งเบิกจ่ายไปได้ 3% หรือคิดเป็น 2,743 ล้านบาท เท่านั้น”
เมื่อลงรายละเอียด ว่างบกลางที่มีชื่อว่า “ค่าใช้จ่ายในการบรรเทา แก้ไขปัญหาโควิด-19” ถูกใช้เอาไปทำอะไรบ้าง? เราเห็น …
- งบที่อนุมัติ สตช. ที่ใช้ซื้อหีบลวดหนามป้องกันชายแดน 393 ล้านบาท
- งบที่อนุมัติให้กรมราชทัณฑ์ 312 ล้านบาท
- ค่าใช้จ่ายทำ State Quarantine 1,613 ล้านบาท
“โครงการแรกๆ ยังพอเข้าใจได้ อันหลังเริ่มน่าสงสัยเพราะเป็นการอนุมัติให้กระทรวงกลาโหม แต่ถ้าวัดจากความเชี่ยวชาญและหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง ไม่น่าเป็นหน้าที่กระทรวงกลาโหมหรือไม่ แต่เมื่อเป็นงบกลางที่เป็นอำนาจเต็มของนายกรัฐมนตรี อะไรก็เกิดขึ้นได้”
แต่ที่ไม่เข้าใจ คือมีบางโครงการที่ไม่เข้าใจว่าเกี่ยวข้องกับโควิดอย่างไรแต่กลับตั้งงบประมาณอยู่ในงบกลางก้อนนี้ เช่น
- โครงการพัฒนาศักยภาพอุตสาหกรรมปาล์มน้ำมันสู่ Oleochemical แบบครบวงจร ภายหลังผลกระทบ Covid–19 22 ล้านบาท
- โครงการสร้างรายได้จากอาชีพประมงแหล่งน้ำชุมชน สำนักงานประมงจังหวัดนครราชสีมา 1.147 ล้านบาท
- ค่าตอบแทน ใช้สอยและวัสดุค่าใช้จ่ายในการพัฒนาเนินทรายงาม (Sand Dune) ให้เป็นแหลงท่องเที่ยวเชิงนิเวศตามเส้นทางท่องเที่ยว Scenic Route 19.12 ล้านบาท
- ค่าตอบแทน ใช้สอยและวัสดุค่าใช้จ่ายในการพัฒนายกระดับมาตรฐานการให้บริการของบุคลากรท่องเที่ยวไทยเพื่อรองรับการท่องเที่ยววิถีใหม่ (New Normal) 66.68 ล้านบาท
- โครงการส่งเสริมการปลูกพืชเพื่อเพิ่มศักยภาพการผลิตสินค้าเกษตรจังหวัดสมุทรสงคราม
“ดิฉันไม่เถียงว่าโครงการเหล่านี้มีประโยชน์ แต่ดิฉันไม่เข้าใจว่าโครงการเหล่านี้เกี่ยวข้องกับโควิดอย่างไร”
ด้วยความข้องใจจึงค้นมติ ครม. ต่อไปว่าโครงการเหล่านี้มาอย่างไร สิ่งที่เกิดขึ้นคือโครงการที่ไม่เกี่ยวข้องเหล่านี้ถูกอนุมัติผ่านการนำเสนอโครงการให้กับคณะกรรมการกลั่นกรองเงินกู้ ตาม พ.ร.บ. เงินกู้ 1 ล้านล้านบาท ไปเมื่อวันที่ 31 ต.ค. 63
มติที่ประชุมครั้งนั้นมีการเห็นชอบโครงการเหล่านี้ แต่เมื่อเรื่องเข้าสู่ ครม. กลับมีความเห็นให้ไปใช้เงินจากงบกลางในรายการช่วยเหลือเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบจากโควิด-19 นอกจากโครงการเหล่านี้ ยังมีโครงการระดับจังหวัดที่แต่ละจังหวัดเข้ามาขอ 50 จังหวัด 86 โครงการ ยังไม่พอ วันที่ 28 ต.ค. ก็เคยมีการอนุมัติโครงการคล้ายแบบนี้ ที่เป็นโครงการที่เคยอนุมัติผ่าน พ.ร.ก. เงินกู้ ไม่ใช่งบกลาง แต่สำนักงบประมาณก็มีความเห็นให้ใช้เงินกู้ ไม่ใช่งบกลางแทน
สุดท้าย เงินสำรองฉุกเฉินจำเป็น อันนี้ก็เป็นปัญหาเช่นเดียวกัน ชื่อก็บอกว่าควรใช้สำหรับการฉุกเฉินจำเป็นจริงๆ แต่เรายังพบว่ามีโครงการซ่อม-สร้างถนน มากถึง 20 โครงการ เป็นโครงการทำแหล่งน้ำและประปา 250 โครงการ
“โครงการเหล่านี้มีความจำเป็นเร่งด่วนอย่างไร และการที่เราเพิ่มงบกลางตรงนี้ไปอีก 16,000 ล้านบาท ก็เท่ากับเงินสำรองฉุกเฉินมีพื้นที่ให้นายกรัฐมนตรีมีอำนาจเอาเงินไปใช้ทำอะไรก็ได้ที่อยู่ในความเห็นชอบของนายกรัฐมนตรีใช่หรือไม่ แบบนี้คือการเซ็นเช็คเปล่าให้นายกรัฐมนตรีโดยไม่มีการตรวจสอบอย่างถี่ถ้วนจากรัฐสภา จึงเป็นเหตุผลให้ดิฉันขอตัดงบกลางลง 20,000 ล้านบาท ของร่าง พ.ร.บ. ฉบับนี้”
ติดตาม Playlist การอภิปรายงบประมาณปี 65 ในวาระที่ 2 ของ ส.ส. พรรคก้าวไกล ได้ที่นี่ https://www.youtube.com/playlist?list=PL1lgv8WXJu4YDgv1REucgFT2v0ZNaLdOv
